Filmy teatr telewizji, adaptacja szekspira

Klasyczna inscenizacja tragedii Szekspira w reż. Jerzego Gruzy, z Bożeną Adamkówną i Krzysztofem Kolbergerem w rolach głównych. Romeo i Julia pochodzą ze zwaśnionych rodów: Montekich i Kapulettich. O akceptowanym przez obie rodziny ślubie nie może być mowy. W Weronie dochodzi do konfliktu pomiędzy Tybaltem (krewnym Kapulettich) a Merkucjem (przyjacielem Romea). Pojedynek kończy się śmiercią tego drugiego. Romeo pragnie pomścić śmierć przyjaciela. W wyniku pojedynku ginie Tybalt. Karą dla Romea ma być wygnanie. Tymczasem Pani Kapuletti informuje Julię, że ta wyjdzie za mąż za Parysa. Z pomocą kochankom spieszy zakonnik Laurenty.

Jedna z najbardziej znanych komedii Williama Szekspira w reż. Zygmunta Hübnera. Złota Setka Teatru Telewizji. „Poskromienie złośnicy” Williama Szekspira to zawiła, pełna przebieranek i qui pro quo opowieść o sekutnicy, którą ujarzmił sprytny młodzieniec. Padewskiego kupca Baptystę los obdarzył sporym majątkiem i dwiema pięknymi córkami. Do łagodnej i tkliwej Bianki (Anna Seniuk) wzdycha rój wielbicieli, wśród nich szlachetny Hortensjo (Ryszard Pietruski) i romantyczny Lucenzio (Jan Nowicki). Natomiast jej starszą siostrę Katarzynę (Magdalena Zawadzka) młodzieńcy omijają z daleka, bojąc się jej szyderczych docinków i złośliwości.

Otello (Daniel Olbrychski), mauretański dowódca w służbie Wenecji, nieustraszony żołnierz, człowiek prawy, dumny i bezkompromisowy, wbrew woli Brabancja (Bronisław Pawlik) poślubia jego córkę Desdemonę (Joanna Pacuła), której serce podbił opowieściami o swych rycerskich przygodach. Doża, powołany na rozjemcę sporu, wyraża zgodę, by młodziutka żona towarzyszyła mężowi w wyprawie przeciwko Turkom. Jagon (Piotr Fronczewski), chorąży Otella, jest przekonany, że ten związek bez trudu można rozbić. Śliczna Desdemona, „wybredne dziecko Wenecji", nasyciwszy zmysły wkrótce zrozumie swój błąd, albo Otello zerwie małżeńskie więzy, bo Maurowie zmienni są i szybko się nudzą. Zawistny obłudnik ma też osobisty powód, by mścić się na swym dowódcy za to, że nie jego lecz Kasja (Piotr Garlicki) mianował namiestnikiem wojsk. Z pomocą Rodryga (Piotr Machalica) zamierza zrealizować intrygę, która wyeliminuje wszystkich uczestników gry, nieświadomych roli, jaką przypisał im reżyser wydarzeń. Podstępem doprowadza więc Jagon do usunięcia Kasja ze służby. Piękną Desdemonę nakłania, by nieustannie wstawiała się u męża za skrzywdzonym przyjacielem. W sercu Otella zasiewa ziarnko wątpliwości, czy jego ukochana żona przypadkiem nie zdradza go z Kasjem, a potem perfidnie podsyca płomień zazdrości.

Hamletowi ukazuje się duch ojca, który wyznaje, że został zabity przez brata. Hamlet postanawia zemścić się na stryju. By zdobyć dowody jego zbrodni, zaczyna zachowywać się jak obłąkany. Przed wyjazdem do Francji Laertes, syn Poloniusza i brat Ofelii radzi jej, by nie wierzyła w wyznania miłosne Hamleta. Poloniusz zakazuje córce spotykać się z Hamletem. Król i królowa poszukują przyczyn obłędu Hamleta. Poloniusz sugeruje odpowiedź, że Hamlet jest nieszczęśliwy z powodu miłości do dziewczyny. Organizuje spotkanie młodych. Spodziewa się, że Hamlet wyzna Ofelii miłość. Ten jednak brutalnie z nią zrywa. Do zamku przyjeżdża trupa aktorów. Hamlet prosi o wystawienie sztuki „Zabójstwo Gonzagi”. Klaudiusz oglądając przedstawienie o swojej bratobójczej zbrodni, denerwuje się i wychodzi. Królowa spotyka się z synem i robi mu wymówki. Hamlet oskarża ją o zdradę ojca i jego pamięci. W czasie rozmowy zabija ukrytego za kotarą Poloniusza, myśląc, że to Klaudiusz. Na rozkaz króla Hamlet zostaje zatrzymany i wysłany do Anglii. Klaudiusz postanawia pozbyć się bratanka. Dostaje jednak list, że Hamlet zawrócił ze statku. Laertes, syn Poloniusza, powraca do kraju i domaga się ukarania zabójcy ojca.

Romeo i Julia, młodzi kochankowie z dwóch zwaśnionych rodów, oddają się wzajemnej miłości wbrew woli wrogich sobie rodziców, płacąc za to najwyższą cenę. Ta tragiczna historia miłosna wzrusza ludzi od wieków i wciąż przestrzega przed tragicznymi skutkami nienawiści. Bezskutecznie, skoro dramat Szekspira ożywa nieustannie w różnych formach i dziedzinach sztuki. Dzieło to zawładnęło sercami widzów i pojawia się nieprzerwanie na scenach całego świata.

Dobry książę Wiednia (w tej roli Zbigniew Zapasiewicz), który nie lubi nikogo karać i nie umie sprawować władzy silną ręką, doprowadza do znacznego rozprzężenia w swoim państwie. Widząc upadek obyczajów i lekceważenie przez obywateli obowiązujących praw, postanawia przywrócić porządek w kraju. Aby nie narazić na szwank swej reputacji dobrotliwego władcy, przekazuje rządy temu, którego uznał za najuczciwszego i najgodniejszego. Sam, w przebraniu, śledzi poczynania swego namiestnika Angelo (Marek Walczewski). Obserwuje, jak zmienia go władza. Jak wyzwala okrucieństwo i despotyzm, dając przy tym poczucie bezkarności.